www.Krimeni-alithia.com
Έτσι οι σοφοί πρόγονοι μας κατέληξαν στην μια και μοναδική λύση, να χρησιμοποιήσουν τα πολύτιμα μέταλλα Χρυσό και ασημί σαν χρήματα. Αυτά τα δυο πολύτιμα μέταλλα πληρούσαν όλα τα κριτήρια ώστε να γίνουν νόμισμα, δηλαδή μέσο συναλλαγής και αποθήκευσης άξιας.
Για να θεωρείτε κάτι χρήμα πρέπει να έχει τις παρακάτω ιδιότητες:
1) Πρέπει να είναι γενικά αποδεκτό μέσο συναλλαγών.
2) Μονάδα μέτρησης, δηλαδή μέτρο υπολογισμού των οικονομικών αξιών.
3) Να είναι φορητό, Δηλαδή να μπορείς εύκολα να το μεταφέρεις όπου θέλεις, να είναι ελαφρύ και μικρό σε μέγεθος.
4) Να είναι ανθεκτικό, δηλαδή να μην φθείρετε εύκολα και να αντέχει κακουχίες για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
5) Να είναι διαιρέσιμο, δηλαδή αν το κόψεις σε 2 όμοια κομμάτια αυτά να έχουν ακριβός την μισή αξία από το 1 ολόκληρο, το ίδιο αν το κάνεις 10 η 1000 μικρότερα κομμάτια.
6) Να είναι ανταλλάξιμο δηλαδή μια μονάδα από αυτό το νόμισμα θα μου αγοράσει ότι ακριβός θα αγοράσει μια μονάδα νομίσματος κι εσένα όπως και τους πάντες.
7) Τέλος να μην χάνει την αξία του άρα να είναι σπάνιο και έτσι να μπορεί να αποθηκεύει αξία μέσα και επάνω του για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
8) Να είναι αρκετά μαλακά και εύπλαστα καθώς και να μην είναι εξωφρενικά δύσκολο να τα λιώσεις.
Τα μόνα και μοναδικά πράγματα στον πλανήτη μας που έχουν και τις 8 αυτές ιδιότητες/χαρακτηριστικά είναι τα πολύτιμα μέταλλα Χρυσός και Ασήμι. Απολύτως τίποτε άλλο δεν είναι χρήματα και δεν θα είναι ποτέ όπως και δεν ήταν ποτέ, τίποτε άλλο έκτος από τον Χρυσό και το Ασήμι.
Αν βγεις στο δρόμο και αρχίσεις να ρωτάς τον κόσμο τη είναι χρήμα ελάχιστοι γνωρίζουν. Οι περισσότεροι θα σου δείξουν τα Ευρώ που έχουν στην τσέπη τους αν έχουν ακόμα.
Τα Εθνικά νομίσματα είναι η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της ανθρωπότητας που μια μέρα θα μπει στα βιβλία των ρεκόρ.
Λένε ότι μπορείς να εξαπατήσεις λίγους για πολύ καιρό η πολλούς για λίγο καιρό αλλά αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση αυτής της άπατης που είναι καλοστημένη από τραπεζίτες και κυβερνήσεις σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Η απάτη ξεκινά ως εξής. Κάποτε οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν χρυσό και ασήμι σε κομμένα νομίσματα για τις συναλλαγές τους αλλά και για να αποθηκεύουν πλούτο. Το δεύτερο δεν άρεσε στις κυβερνήσεις τους αλλά ούτε και σε κάποιους μεγάλο απατεώνες που ήθελαν να βάλουν χέρι σε αυτές τις αποταμιεύσεις και να πλουτίσουν χωρίς να προσφέρουν κάτι.
Το πρώτο στάδιο ήταν να μας βάλουν στον χρυσό κανόνα και δήθεν για την ευκολία μας, τραπεζίτες και κυβερνήσεις ο κάθε ένας για τους δικούς τους λογούς τύπωσαν χαρτιά με αριθμούς επάνω τους και τα ονόμασαν χαρτονομίσματα και μας τα επέβαλαν σαν χρήματα. Τα χαρτονομίσματα αυτά δεν ήταν τίποτε άλλο από αποδείξεις στα χρήματα που είναι το χρυσάφι και το ασήμι. Έτσι ο κόσμος αντάλλαξε τα χρήματα του για κομμάτια χαρτί που όμως ήταν περιορισμένα ανάλογα με τα χρήματα που υπήρχαν στο κράτος και όποια στιγμή ήθελε κάποιος μπορούσε να επιστρέψει τις αποδείξεις αυτές στην τράπεζα και να πάρει πίσω το χρυσό και το ασήμι του. Έτσι τελικά τα κατάφεραν οι μεν κυβερνήσεις να έχουν τώρα στα χεριά τους τα χρήματα και τον πλούτο των λαών και οι απατεώνες τραπεζίτες την δύναμη να τυπώνουν αποδείξεις σε αυτόν τον πλούτο και να τις δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις βάζοντας και αυτοί χέρι στον πλούτο του κοσμάκη.
Το δεύτερο στάδιο ήταν οι κυβερνήσεις κάποια στιγμή λόγο κακουχιών η δύσκολων συνθηκών, καταστροφών, πολέμων και λοιπά να αρχίζουν να έχουν πολλά έξοδα και πώς θα μπορούσαν να καλύψουν αυτά τα έξοδα; Κανονικά θα έπρεπε να ρωτήσουν τον λαό για βοήθεια αλλά γιατί να μπουν σε αυτή τη διαδικασία όταν είχαν ήδη τα χρήματα στα χεριά τους;
Το μόνο που χρειαζόταν να κάνουν ήταν απλά να αρχίσουν να τυπώνουν όλο και περισσότερες αποδείξεις στο ίδιο ποσό χρυσού που είχαν. Έτσι κάποια στιγμή οι απατεώνες τραπεζίτες σε συνεννόηση με τις προδοτικές κυβερνήσεις δημιούργησαν αυτό που σήμερα ονομάζουμε κεντρικές τράπεζες των κρατών δήθεν για να ελέγχουν τις κυβερνήσεις στο να μην κλέβουν τον λαό τους. Βάλαμε τους λύκους να προσέχουν τα πρόβατα με λίγα λόγια. Μετά από όλα αυτά δεν άργησε το σύστημα του χρυσού κανόνα να καταρρεύσει. Τώρα ποια τα χαρτονομίσματα/διατεταγμένα εθνικά νομίσματα ήταν αποδείξεις σε τίποτα μίας και δεν στηρίζονταν σε κάτι πολύτιμο. Τώρα ποια οι προδοτικές κυβερνήσεις του κόσμου μπορούσαν απλά να κάνουν όσες δαπάνες ήθελαν απλά τυπώνοντας χαρτιά με νούμερα επάνω και με αυτά να αγοράζουν και να πληρώνουν τις οφειλές τους κλέβοντας αγοραστική δύναμη από τους πολίτες τους.
Το σχέδιο είχε αρχίσει να αποδίδει ! Τώρα πια οι τραπεζίτες είχαν το αποκλειστικό προνόμιο να δημιουργούν χαρτονομίσματα από το πουθενά και να τα δανείζουν στις κυβερνήσεις με τόκο και οι κυβερνήσεις μπορούσαν να έχουν όσα χαρτονομίσματα ήθελαν και να ξοδεύουν όσα θέλουν και όπου θέλουν δίνοντας κρυφά το λογαριασμό στους πολίτες.
Το τελικό στάδιο το βλέπουμε και το νιώθουμε όλοι μας σήμερα. Λέγετε χρηματοπιστωτικό/τραπεζικό σύστημα. Είναι η μεγαλύτερη απάτη όλων των αιώνων και δουλεύει με αυτό τον τρόπο. Η κυβέρνηση χρειάζεται χαρτονομίσματα να καλύψει τα πολύ περισσότερα έξοδα από ότι έσοδα που έχει λόγο σπατάλης η λόγο περισσοτέρων εισαγωγών από ότι εξαγωγών η ακόμα και από το γεγονός ότι έχει πολλούς μετανάστες οι όποιοι στέλνουν τα χαρτονομίσματα που κερδίζουν μέσα στην Ελλάδα στο εξωτερικό και στις χώρες τους. Αυτό σημαίνει ότι στους Έλληνες μένουν όλο και λιγότερα χαρτονομίσματα για τις συναλλαγές τους τα οποία δεν φτάνουν και έτσι χρειαζόμαστε όλο και περισσότερα τα οποία φυσικά τα δανειζόμαστε με τόκο.
Τα ευρώ τώρα όπως και οι δραχμές παλιότερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά κομμάτια χαρτί με νούμερα επάνω τους και όπως σίγουρα θα έχετε προσέξει, όσο μεγαλύτερο το νούμερο επάνω στο χαρτονόμισμα τόσο μεγαλύτερο και το κομμάτι χαρτί σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι έχει και μεγαλύτερη αξία. Δηλαδή το κομμάτι το χαρτί που γραφεί 5 ευρώ επάνω του και δήθεν έχει και κάποια ανάλογη αξία, πρέπει να είναι λογικά και μικρότερο σε μέγεθος από το κατά αρκετά μεγαλύτερο 500 ευρώ λες και τα μερικά τετραγωνικά εκατοστά περισσοτέρου χαρτιού θα του δώσουν και περισσότερη αξία!
Ότι νούμερο και αν γράψεις πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί, όσα μηδενικά και αν προσθέσεις από πίσω δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα κομμάτι χαρτί και η αξία του να είναι η ιδία και ο μόνος τρόπος για να μετρηθεί η αξία αυτή είναι μετρώντας την σε πόση ενέργεια με την μορφή θερμότητας θα μας δώσει όταν το κάψουμε.
Η απάντηση είναι σoκαριστική και φέρνει τρόμο, έκπληξη και φρίκη στα πρόσωπα αυτών που την ακούν! ΔΕΝ είναι τίποτα από τα παραπάνω. Όπως η Κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α (Federal Reserve Bank) καθώς και πολλές των κεντρικών τραπεζών των κρατών της Ευρώπης αλλά και πολλών άλλων έκτος Ευρώπης δεν είναι ούτε κεντρική, ούτε κρατική, ούτε της Ελλάδας είναι και δεν είναι ούτε καν τράπεζα!
Είναι ένα ιδιωτικό άφραγκο ίδρυμα ξένων συμφερόντων που με τις ευλογίες όλων μα όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν από αυτή τη χώρα και σε συνεργασία μαζί τους μας πίνουν το αίμα εδω και πολλές δεκαετίες. κλέβοντας ότι πολυτιμότερο έχουμε, τα περιουσιακά μας στοιχεία, τον ιδρώτα μας, το χρόνο μας, τις ιδέες μας, τις ελπίδες μας, το ταλέντο μας, τους κόπους μας, την ελευθερία μας και τσαλαπατάνε τα δικαιώματα μας και την Δημοκρατία μας. γεννιόμαστε και πεθαίνουμε σκλάβοι των μεγαλοαπατεώνων διεθνών τραπεζιτών και μη, καθώς και των προδοτικών κυβερνήσεων μας.
Καλός ήρθατε στο πραγματικό Matrix!
Δημιουργείται μια κεντρική τράπεζα ( ένα ίδρυμα που τα περιουσία του στοιχειά και η ποσότητα νομίσματος που έχει είναι ελάχιστα, δηλαδή όσα χρειάζονται για την σύσταση του και τίποτε παραπάνω) σε μια χώρα και ψηφίζονται νομοσχέδια για να προστατευτεί δήθεν η ανεξαρτησία της και έτσι μπορούν αυτοί που την έχουν να κάνουν ότι θέλουν χωρίς ο λαός, το κράτος η η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη να μπορούν να παρέμβουν η έστω να ελέγξουν τι μαγειρεύεται εκεί μέσα.
Κάθε φορά η κυβέρνηση που χρειάζεται νόμισμα πάει σε αυτούς και τους δίνει ομόλογα δημοσίου ένα κομμάτι χαρτί με την υπόσχεση επάνω ότι χρωστάει το ποσό νομίσματος που δανειστικέ + τους τόκους.
Για παράδειγμα αν θέλει 1.000.000 δραχμές υπόσχεται ότι σε 30 χρόνια θα επιστρέψει 2.000.000 δραχμές βάζοντας σαν υποθήκη έμμεσα η άμεσα τα περιουσιακά της στοιχεία και θέτοντας φόρους όπως ο φόρος εισοδήματος για να εξασφαλίσει ότι κάπως θα βρει την ποσότητα νομίσματος που έλαβε να την επιστρέψει. Ο φόρος εισοδήματος δεν θα χρειαζόταν διαφορετικά.
Το ίδρυμα αυτό με την σειρά του ανοίγει το καρνέ επιταγών του και κόβει μια πλαστή ακάλυπτη επιταγή με το ποσό του 1.000.000 δραχμών μιας και δεν έχει τίποτα στα ταμεία του και την δίνει στην κυβέρνηση. Βάση νόμου περί τραπεζικών αποθεματικών το ίδρυμα χρειάζεται να έχει μόνο το 10% από αυτά που μπορεί να δανείσει δηλαδή στην περίπτωση μας 100.000 δραχμές τα οποία τα έχει σαν περιουσιακά στοιχεία και ποσότητα νομίσματος που χρειάστηκε για την δημιουργία του. Έτσι απλά δανείζει νόμισμα που δεν έχει και παίρνει τόκο σε όλο το ποσό και όχι στο μικρό ποσό που στηρίζετε αυτό το δάνειο. Αρά ουσιαστικά η επιταγή αυτή δεν είναι τίποτε άλλο από μια υπόσχεση καταβολής νομίσματος που δεν υπάρχει.
Χαρούμενοι τραπεζίτες και κυβέρνηση πάνε χέρι χέρι στο εθνικό νομισματοκοπείο και τυπώνουν το 1.000.000 δραχμές που παίρνει η κυβέρνηση και αρχίζει να πληρώνει για τα έργα, τους ολυμπιακούς, και ένα μέρος αυτών των χαρτονομισμάτων παίρνουν οι εμπορικές τράπεζες με ένα μικρό επιτόκιο απευθείας από το ίδρυμα αυτό για να τα κυκλοφορήσουν και να δανείσουν με την σειρά τους με μεγαλύτερο φυσικά επιτόκιο στον κόσμο και οι οποίες βάση του ιδίου νόμου δεν χρειάζονται μεγάλη ποσότητα νομίσματος μιας και για κάθε 100 δραχμές που θα δανείσουν πρέπει να έχουν μόνο τις 10 τις οποίες παίρνουν από την κεντρική τράπεζα σαν δάνειο που με την σειρά της πρέπει να έχει το 10% από αυτό το ποσό δηλαδή 1 δραχμή. Για κάθε 1 δραχμή που δημιουργεί από το πουθενά η κεντρική τράπεζα, οι Έλληνες παίρνουν δάνειο 100 για την αγορά ενός σπιτιού για παράδειγμα και πρέπει να πληρώσουν μέσα σε 20 χρόνια, ας πούμε 200 δραχμές.
Το πρώτο μεγάλο πρόβλημα με αυτό το σύστημα είναι έκτος από το γεγονός ότι είναι καθαρή κλοπή διότι δεν υπάρχει πουθενά άλλου να μπορείς να δανείσεις κάτι που δεν έχεις και να βγάζεις και κέρδος από τόκους σε αυτό που δεν υπάρχει. Το δεύτερο κομμάτι της άπατης είναι ότι κάποιοι πλουτίζουν απλά τυπώνοντας χαρτιά ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να εργαστούν προσφέροντας πραγματικά αγαθά και υπηρεσίες για να κερδίσουν αυτά τα κομμάτια χαρτιού.
Παίρνει κάμποσος καιρός και η κυβέρνηση χρειάζεται ξανά νομίσματα και αυτή τη φορά χρειάζεται το τρομερά μεγαλύτερο ποσό των 20.000.000 από 1.000.000 που πείρε την 1τη φορά. Απλά ακολουθεί την ίδια διαδικασία. Υπογράφει ένα ομόλογο για 30 χρόνια με την υπόσχεση να επιστρέψει 40.000.000 δραχμές ώστε να πάρει τα 20.000.000. Η Κεντρική τράπεζα κόβει πάλι μια επιταγή των 20.000.000 δραχμών και όλοι είναι χαρούμενοι. Μια στιγμή!!!! Που τα βρήκε αυτή τη φορά τα 20.000.000 δραχμές το ίδρυμα αυτό να τα δανείσει, η έστω τα 2.000.000 δραχμές που χρειάζεται βάση νόμου σαν 10% αποθεματικά;;;;;;;;;;;
Η απάντηση είναι δεν τα βρήκε πουθενά! Χρησιμοποίει σαν ενεργητικό το προηγούμενο ομόλογο που υπέγραψε η κυβέρνηση σαν βάση για το επόμενο δάνειο. δηλαδή την υπόσχεση σε νομίσματα της κυβέρνησης που δεν έχει για να δημιουργήσει υπόσχεση σε καινούρια νομίσματα που δεν έχει.
Η άπατη της πυραμίδας σε όλο της το μεγαλείο.
Ας δούμε τώρα την άπατη των εμπορικών τραπεζών που είναι ακριβός η ίδια. Η κυβέρνηση ξοδεύει λιπών το ποσό του νομίσματος που παίρνει στα χεριά της και πληρώνει για έργα, τους δημοσίους υπαλλήλους και τις συντάξεις. Αυτά τα νομίσματα όλοι αυτοί τα καταθέτουν στις εμπορικές τράπεζες οι οποίες τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν και με βάση το 10% αποθεματικά για κάθε 10 δραχμές σε καταθέσεις δανείζουν 100 . Παράδειγμα : καταθέτεις εσύ 100 δραχμές, η τράπεζα κρατά στο λογαριασμό σου τις 10 σε περίπτωση που χριστείς μερικές από τις 100 δραχμές σου και δανείζει τις 90. Τώρα εσύ έχεις ένα λογαριασμό που λέει ότι έχεις 100 δραχμές και κάποιος άλλος έχει ένα λογαριασμό που λέει ότι έχει 90 αρά οι δίκες σου 100 δραχμές έγιναν 190.
Οι άνθρωποι που θα δανειστούν αυτά τα νομίσματα θα αγοράσουν κάτι, για αυτό πήραν δάνειο, θα πάρουν ένα σπίτι η ένα αυτοκίνητο η κάτι άλλο. Δίνουν τις 90 δραχμές τους σε κάποιον που με την σειρά του τα καταθέτει σε μια τράπεζα η οποία κρατά στο λογαριασμό του 9 δραχμές και δανείζει τις 81, κάποιος δανείζετε τις 81 δραχμές, αγοράζει κάτι και ο πωλητής με την σειρά του καταθέτει κι αυτός τις 81 στην τράπεζα και κρατά 8,1 στο λογαριασμό του και δανείζουν 71,9.
Τώρα υπάρχουν σε καταθέσεις 100+90+81+71,9=342,9 δραχμές και όλες δημιουργήθηκαν από την τράπεζα πάνω στις 100 δραχμές σου και έτσι παίρνεις 2% τόκο στις 100 και η τράπεζα παίρνει 5,8,12% τόκο σε σχεδόν όλο το ποσό των 342,9 που τελικά γίνονται περίπου 1000 δραχμές.
Οι εμπορικές τράπεζες δημιουργούν από το πουθενά το 90 με 95% περίπου του εθνικού νομίσματος σε κυκλοφορία στην χώρα.
Τα επιπλέον προβλήματα που δημιουργούνται από αυτό το σύστημα είναι πολλά !
1) Βρισκόμαστε να χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλα μας στην κεντρική τράπεζα και στις εμπορικές τράπεζες που μας δάνειζαν με τόκο χρήματα που ποτέ δεν είχαν η που αν έχουν κάτι , αυτό είναι το 10% σε αποδείξεις χρήματος που δεν υπάρχει.
2) Μας κλέβει μέσο της φορολογίας η κυβέρνηση νόμισμα για να ξεπληρώσει την κεντρική τράπεζα η έστω την δόση.
3) Έχουμε πληθωρισμό και έτσι χάνουμε αγοραστική δύναμη η οποία μεταφέρεται στην κυβέρνηση και στους τραπεζίτες.
4) Χάνουμε την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Εθνική μας κυριαρχία
5) Γινόμαστε σκλάβοι τους.
6) Βυθιζόμαστε αναγκαστικά στο χρέος όλο και βαθύτερα διότι όταν η κυβέρνηση δανειστεί 1.000.000 δραχμές σε κομμένα νομίσματα και χαρτονομίσματα και υποσχεθεί να επιστρέψει 2.000.000 και μόνο η κεντρική τράπεζα μπορεί να κόβει νόμισμα , όταν έρθει η ώρα να πληρώσει τα 2.000.000 και έχει μόνο το 1.000.000 που θα βρει το άλλο 1.000.000;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Αναγκαστικά θα το δανειστεί με τόκο πάλι και έτσι ποτέ δεν μπορεί να ξεχρεώσει και θα δανείζετε όλο και περισσότερο νόμισμα. Αν προσπαθήσει η κυβέρνηση και ο λαός να αποταμιεύσει ώστε να ξεπληρώσει όλα του τα χρέη το όλο χρηματοοικονομικό σύστημα καταρρέει όπως το βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα.
 |
Τι είναι χρήμα, από που μας έρχεται και ποιος ο λόγος της ύπαρξης του :
Πολλά πράγματα χρησιμοποιήθηκαν κατά καιρούς από
τα αρχαία κιόλας χρόνια σαν χρήματα δηλαδή σαν μέσο συναλλαγής και
αποθήκευσης αξίας.
Αρχικά οι άνθρωποι απλά ανταλλάζουν αγαθά και υπηρεσίες μετάξι τους
αλλά όσο οι κοινωνίες εξελίσσονταν, το εμπόριο εξελίσσονταν και έτσι
εξελίχθησαν και οι συναλλαγές των ανθρώπων καθώς έγιναν πιο περιπλοκές.
Έτσι χρειάζονταν σαν μέσο συναλλαγής και αποθήκευσης άξιας κάτι που θα
ήταν κοινός αποδεκτό από όλους και που θα είχε τις απαιτούμενες
ιδιότητες .Έτσι οι σοφοί πρόγονοι μας κατέληξαν στην μια και μοναδική λύση, να χρησιμοποιήσουν τα πολύτιμα μέταλλα Χρυσό και ασημί σαν χρήματα. Αυτά τα δυο πολύτιμα μέταλλα πληρούσαν όλα τα κριτήρια ώστε να γίνουν νόμισμα, δηλαδή μέσο συναλλαγής και αποθήκευσης άξιας.
Για να θεωρείτε κάτι χρήμα πρέπει να έχει τις παρακάτω ιδιότητες:
1) Πρέπει να είναι γενικά αποδεκτό μέσο συναλλαγών.
2) Μονάδα μέτρησης, δηλαδή μέτρο υπολογισμού των οικονομικών αξιών.
3) Να είναι φορητό, Δηλαδή να μπορείς εύκολα να το μεταφέρεις όπου θέλεις, να είναι ελαφρύ και μικρό σε μέγεθος.
4) Να είναι ανθεκτικό, δηλαδή να μην φθείρετε εύκολα και να αντέχει κακουχίες για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
5) Να είναι διαιρέσιμο, δηλαδή αν το κόψεις σε 2 όμοια κομμάτια αυτά να έχουν ακριβός την μισή αξία από το 1 ολόκληρο, το ίδιο αν το κάνεις 10 η 1000 μικρότερα κομμάτια.
6) Να είναι ανταλλάξιμο δηλαδή μια μονάδα από αυτό το νόμισμα θα μου αγοράσει ότι ακριβός θα αγοράσει μια μονάδα νομίσματος κι εσένα όπως και τους πάντες.
7) Τέλος να μην χάνει την αξία του άρα να είναι σπάνιο και έτσι να μπορεί να αποθηκεύει αξία μέσα και επάνω του για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
8) Να είναι αρκετά μαλακά και εύπλαστα καθώς και να μην είναι εξωφρενικά δύσκολο να τα λιώσεις.
Τα μόνα και μοναδικά πράγματα στον πλανήτη μας που έχουν και τις 8 αυτές ιδιότητες/χαρακτηριστικά είναι τα πολύτιμα μέταλλα Χρυσός και Ασήμι. Απολύτως τίποτε άλλο δεν είναι χρήματα και δεν θα είναι ποτέ όπως και δεν ήταν ποτέ, τίποτε άλλο έκτος από τον Χρυσό και το Ασήμι.
Αν βγεις στο δρόμο και αρχίσεις να ρωτάς τον κόσμο τη είναι χρήμα ελάχιστοι γνωρίζουν. Οι περισσότεροι θα σου δείξουν τα Ευρώ που έχουν στην τσέπη τους αν έχουν ακόμα.
Τι είναι τότε τα εθνικά νομίσματα όπως τα δολάρια, τα εύρω και όλα τα υπόλοιπα;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι χρήματα παρά το γεγονός ότι μας τα επέβαλαν να τα χρησιμοποιούμε σαν χρήματα.Τα Εθνικά νομίσματα είναι η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία της ανθρωπότητας που μια μέρα θα μπει στα βιβλία των ρεκόρ.
Λένε ότι μπορείς να εξαπατήσεις λίγους για πολύ καιρό η πολλούς για λίγο καιρό αλλά αυτό δεν ισχύει στην περίπτωση αυτής της άπατης που είναι καλοστημένη από τραπεζίτες και κυβερνήσεις σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Η απάτη ξεκινά ως εξής. Κάποτε οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν χρυσό και ασήμι σε κομμένα νομίσματα για τις συναλλαγές τους αλλά και για να αποθηκεύουν πλούτο. Το δεύτερο δεν άρεσε στις κυβερνήσεις τους αλλά ούτε και σε κάποιους μεγάλο απατεώνες που ήθελαν να βάλουν χέρι σε αυτές τις αποταμιεύσεις και να πλουτίσουν χωρίς να προσφέρουν κάτι.
Το πρώτο στάδιο ήταν να μας βάλουν στον χρυσό κανόνα και δήθεν για την ευκολία μας, τραπεζίτες και κυβερνήσεις ο κάθε ένας για τους δικούς τους λογούς τύπωσαν χαρτιά με αριθμούς επάνω τους και τα ονόμασαν χαρτονομίσματα και μας τα επέβαλαν σαν χρήματα. Τα χαρτονομίσματα αυτά δεν ήταν τίποτε άλλο από αποδείξεις στα χρήματα που είναι το χρυσάφι και το ασήμι. Έτσι ο κόσμος αντάλλαξε τα χρήματα του για κομμάτια χαρτί που όμως ήταν περιορισμένα ανάλογα με τα χρήματα που υπήρχαν στο κράτος και όποια στιγμή ήθελε κάποιος μπορούσε να επιστρέψει τις αποδείξεις αυτές στην τράπεζα και να πάρει πίσω το χρυσό και το ασήμι του. Έτσι τελικά τα κατάφεραν οι μεν κυβερνήσεις να έχουν τώρα στα χεριά τους τα χρήματα και τον πλούτο των λαών και οι απατεώνες τραπεζίτες την δύναμη να τυπώνουν αποδείξεις σε αυτόν τον πλούτο και να τις δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις βάζοντας και αυτοί χέρι στον πλούτο του κοσμάκη.
Το δεύτερο στάδιο ήταν οι κυβερνήσεις κάποια στιγμή λόγο κακουχιών η δύσκολων συνθηκών, καταστροφών, πολέμων και λοιπά να αρχίζουν να έχουν πολλά έξοδα και πώς θα μπορούσαν να καλύψουν αυτά τα έξοδα; Κανονικά θα έπρεπε να ρωτήσουν τον λαό για βοήθεια αλλά γιατί να μπουν σε αυτή τη διαδικασία όταν είχαν ήδη τα χρήματα στα χεριά τους;
Το μόνο που χρειαζόταν να κάνουν ήταν απλά να αρχίσουν να τυπώνουν όλο και περισσότερες αποδείξεις στο ίδιο ποσό χρυσού που είχαν. Έτσι κάποια στιγμή οι απατεώνες τραπεζίτες σε συνεννόηση με τις προδοτικές κυβερνήσεις δημιούργησαν αυτό που σήμερα ονομάζουμε κεντρικές τράπεζες των κρατών δήθεν για να ελέγχουν τις κυβερνήσεις στο να μην κλέβουν τον λαό τους. Βάλαμε τους λύκους να προσέχουν τα πρόβατα με λίγα λόγια. Μετά από όλα αυτά δεν άργησε το σύστημα του χρυσού κανόνα να καταρρεύσει. Τώρα ποια τα χαρτονομίσματα/διατεταγμένα εθνικά νομίσματα ήταν αποδείξεις σε τίποτα μίας και δεν στηρίζονταν σε κάτι πολύτιμο. Τώρα ποια οι προδοτικές κυβερνήσεις του κόσμου μπορούσαν απλά να κάνουν όσες δαπάνες ήθελαν απλά τυπώνοντας χαρτιά με νούμερα επάνω και με αυτά να αγοράζουν και να πληρώνουν τις οφειλές τους κλέβοντας αγοραστική δύναμη από τους πολίτες τους.
Το σχέδιο είχε αρχίσει να αποδίδει ! Τώρα πια οι τραπεζίτες είχαν το αποκλειστικό προνόμιο να δημιουργούν χαρτονομίσματα από το πουθενά και να τα δανείζουν στις κυβερνήσεις με τόκο και οι κυβερνήσεις μπορούσαν να έχουν όσα χαρτονομίσματα ήθελαν και να ξοδεύουν όσα θέλουν και όπου θέλουν δίνοντας κρυφά το λογαριασμό στους πολίτες.
Το τελικό στάδιο το βλέπουμε και το νιώθουμε όλοι μας σήμερα. Λέγετε χρηματοπιστωτικό/τραπεζικό σύστημα. Είναι η μεγαλύτερη απάτη όλων των αιώνων και δουλεύει με αυτό τον τρόπο. Η κυβέρνηση χρειάζεται χαρτονομίσματα να καλύψει τα πολύ περισσότερα έξοδα από ότι έσοδα που έχει λόγο σπατάλης η λόγο περισσοτέρων εισαγωγών από ότι εξαγωγών η ακόμα και από το γεγονός ότι έχει πολλούς μετανάστες οι όποιοι στέλνουν τα χαρτονομίσματα που κερδίζουν μέσα στην Ελλάδα στο εξωτερικό και στις χώρες τους. Αυτό σημαίνει ότι στους Έλληνες μένουν όλο και λιγότερα χαρτονομίσματα για τις συναλλαγές τους τα οποία δεν φτάνουν και έτσι χρειαζόμαστε όλο και περισσότερα τα οποία φυσικά τα δανειζόμαστε με τόκο.
Τα ευρώ τώρα όπως και οι δραχμές παλιότερα δεν είναι τίποτε άλλο παρά κομμάτια χαρτί με νούμερα επάνω τους και όπως σίγουρα θα έχετε προσέξει, όσο μεγαλύτερο το νούμερο επάνω στο χαρτονόμισμα τόσο μεγαλύτερο και το κομμάτι χαρτί σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι έχει και μεγαλύτερη αξία. Δηλαδή το κομμάτι το χαρτί που γραφεί 5 ευρώ επάνω του και δήθεν έχει και κάποια ανάλογη αξία, πρέπει να είναι λογικά και μικρότερο σε μέγεθος από το κατά αρκετά μεγαλύτερο 500 ευρώ λες και τα μερικά τετραγωνικά εκατοστά περισσοτέρου χαρτιού θα του δώσουν και περισσότερη αξία!
Ότι νούμερο και αν γράψεις πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί, όσα μηδενικά και αν προσθέσεις από πίσω δεν θα πάψει ποτέ να είναι ένα κομμάτι χαρτί και η αξία του να είναι η ιδία και ο μόνος τρόπος για να μετρηθεί η αξία αυτή είναι μετρώντας την σε πόση ενέργεια με την μορφή θερμότητας θα μας δώσει όταν το κάψουμε.
Η Κεντρική τράπεζα της Ελλάδος και η Εθνική τράπεζα της Ελλάδος.
Σχεδόν όλοι γνωρίζουμε ότι η Εθνική τράπεζα παρά
το παραπλανητικό της όνομα δεν είναι Εθνική τράπεζα αλλά ιδιωτική
τράπεζα. Τι γίνεται όμως με την Κεντρική τράπεζα της Ελλάδος ;
Την
τράπεζα που ασκεί την νομισματική, πιστωτική, χρηματική και οικονομική
πολιτική της Ελλάδας, με αλλά λόγια την τράπεζα που κρέμεται ολόκληρο το
Ελληνικό έθνος. Είναι κρατική και ανήκει στο Ελληνικό κράτος; Ανήκει
στους Έλληνες η στην όποια Ελληνική κυβέρνηση;
Η απάντηση είναι σoκαριστική και φέρνει τρόμο, έκπληξη και φρίκη στα πρόσωπα αυτών που την ακούν! ΔΕΝ είναι τίποτα από τα παραπάνω. Όπως η Κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α (Federal Reserve Bank) καθώς και πολλές των κεντρικών τραπεζών των κρατών της Ευρώπης αλλά και πολλών άλλων έκτος Ευρώπης δεν είναι ούτε κεντρική, ούτε κρατική, ούτε της Ελλάδας είναι και δεν είναι ούτε καν τράπεζα!
Είναι ένα ιδιωτικό άφραγκο ίδρυμα ξένων συμφερόντων που με τις ευλογίες όλων μα όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν από αυτή τη χώρα και σε συνεργασία μαζί τους μας πίνουν το αίμα εδω και πολλές δεκαετίες. κλέβοντας ότι πολυτιμότερο έχουμε, τα περιουσιακά μας στοιχεία, τον ιδρώτα μας, το χρόνο μας, τις ιδέες μας, τις ελπίδες μας, το ταλέντο μας, τους κόπους μας, την ελευθερία μας και τσαλαπατάνε τα δικαιώματα μας και την Δημοκρατία μας. γεννιόμαστε και πεθαίνουμε σκλάβοι των μεγαλοαπατεώνων διεθνών τραπεζιτών και μη, καθώς και των προδοτικών κυβερνήσεων μας.
Καλός ήρθατε στο πραγματικό Matrix!
Πώς δουλεύει το σύστημα άπατης:
Να πώς δουλεύει η άπατη αυτή.Δημιουργείται μια κεντρική τράπεζα ( ένα ίδρυμα που τα περιουσία του στοιχειά και η ποσότητα νομίσματος που έχει είναι ελάχιστα, δηλαδή όσα χρειάζονται για την σύσταση του και τίποτε παραπάνω) σε μια χώρα και ψηφίζονται νομοσχέδια για να προστατευτεί δήθεν η ανεξαρτησία της και έτσι μπορούν αυτοί που την έχουν να κάνουν ότι θέλουν χωρίς ο λαός, το κράτος η η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη να μπορούν να παρέμβουν η έστω να ελέγξουν τι μαγειρεύεται εκεί μέσα.
Κάθε φορά η κυβέρνηση που χρειάζεται νόμισμα πάει σε αυτούς και τους δίνει ομόλογα δημοσίου ένα κομμάτι χαρτί με την υπόσχεση επάνω ότι χρωστάει το ποσό νομίσματος που δανειστικέ + τους τόκους.
Για παράδειγμα αν θέλει 1.000.000 δραχμές υπόσχεται ότι σε 30 χρόνια θα επιστρέψει 2.000.000 δραχμές βάζοντας σαν υποθήκη έμμεσα η άμεσα τα περιουσιακά της στοιχεία και θέτοντας φόρους όπως ο φόρος εισοδήματος για να εξασφαλίσει ότι κάπως θα βρει την ποσότητα νομίσματος που έλαβε να την επιστρέψει. Ο φόρος εισοδήματος δεν θα χρειαζόταν διαφορετικά.
Το ίδρυμα αυτό με την σειρά του ανοίγει το καρνέ επιταγών του και κόβει μια πλαστή ακάλυπτη επιταγή με το ποσό του 1.000.000 δραχμών μιας και δεν έχει τίποτα στα ταμεία του και την δίνει στην κυβέρνηση. Βάση νόμου περί τραπεζικών αποθεματικών το ίδρυμα χρειάζεται να έχει μόνο το 10% από αυτά που μπορεί να δανείσει δηλαδή στην περίπτωση μας 100.000 δραχμές τα οποία τα έχει σαν περιουσιακά στοιχεία και ποσότητα νομίσματος που χρειάστηκε για την δημιουργία του. Έτσι απλά δανείζει νόμισμα που δεν έχει και παίρνει τόκο σε όλο το ποσό και όχι στο μικρό ποσό που στηρίζετε αυτό το δάνειο. Αρά ουσιαστικά η επιταγή αυτή δεν είναι τίποτε άλλο από μια υπόσχεση καταβολής νομίσματος που δεν υπάρχει.
Χαρούμενοι τραπεζίτες και κυβέρνηση πάνε χέρι χέρι στο εθνικό νομισματοκοπείο και τυπώνουν το 1.000.000 δραχμές που παίρνει η κυβέρνηση και αρχίζει να πληρώνει για τα έργα, τους ολυμπιακούς, και ένα μέρος αυτών των χαρτονομισμάτων παίρνουν οι εμπορικές τράπεζες με ένα μικρό επιτόκιο απευθείας από το ίδρυμα αυτό για να τα κυκλοφορήσουν και να δανείσουν με την σειρά τους με μεγαλύτερο φυσικά επιτόκιο στον κόσμο και οι οποίες βάση του ιδίου νόμου δεν χρειάζονται μεγάλη ποσότητα νομίσματος μιας και για κάθε 100 δραχμές που θα δανείσουν πρέπει να έχουν μόνο τις 10 τις οποίες παίρνουν από την κεντρική τράπεζα σαν δάνειο που με την σειρά της πρέπει να έχει το 10% από αυτό το ποσό δηλαδή 1 δραχμή. Για κάθε 1 δραχμή που δημιουργεί από το πουθενά η κεντρική τράπεζα, οι Έλληνες παίρνουν δάνειο 100 για την αγορά ενός σπιτιού για παράδειγμα και πρέπει να πληρώσουν μέσα σε 20 χρόνια, ας πούμε 200 δραχμές.
Το πρώτο μεγάλο πρόβλημα με αυτό το σύστημα είναι έκτος από το γεγονός ότι είναι καθαρή κλοπή διότι δεν υπάρχει πουθενά άλλου να μπορείς να δανείσεις κάτι που δεν έχεις και να βγάζεις και κέρδος από τόκους σε αυτό που δεν υπάρχει. Το δεύτερο κομμάτι της άπατης είναι ότι κάποιοι πλουτίζουν απλά τυπώνοντας χαρτιά ενώ όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να εργαστούν προσφέροντας πραγματικά αγαθά και υπηρεσίες για να κερδίσουν αυτά τα κομμάτια χαρτιού.
Παίρνει κάμποσος καιρός και η κυβέρνηση χρειάζεται ξανά νομίσματα και αυτή τη φορά χρειάζεται το τρομερά μεγαλύτερο ποσό των 20.000.000 από 1.000.000 που πείρε την 1τη φορά. Απλά ακολουθεί την ίδια διαδικασία. Υπογράφει ένα ομόλογο για 30 χρόνια με την υπόσχεση να επιστρέψει 40.000.000 δραχμές ώστε να πάρει τα 20.000.000. Η Κεντρική τράπεζα κόβει πάλι μια επιταγή των 20.000.000 δραχμών και όλοι είναι χαρούμενοι. Μια στιγμή!!!! Που τα βρήκε αυτή τη φορά τα 20.000.000 δραχμές το ίδρυμα αυτό να τα δανείσει, η έστω τα 2.000.000 δραχμές που χρειάζεται βάση νόμου σαν 10% αποθεματικά;;;;;;;;;;;
Η απάντηση είναι δεν τα βρήκε πουθενά! Χρησιμοποίει σαν ενεργητικό το προηγούμενο ομόλογο που υπέγραψε η κυβέρνηση σαν βάση για το επόμενο δάνειο. δηλαδή την υπόσχεση σε νομίσματα της κυβέρνησης που δεν έχει για να δημιουργήσει υπόσχεση σε καινούρια νομίσματα που δεν έχει.
Η άπατη της πυραμίδας σε όλο της το μεγαλείο.
Ας δούμε τώρα την άπατη των εμπορικών τραπεζών που είναι ακριβός η ίδια. Η κυβέρνηση ξοδεύει λιπών το ποσό του νομίσματος που παίρνει στα χεριά της και πληρώνει για έργα, τους δημοσίους υπαλλήλους και τις συντάξεις. Αυτά τα νομίσματα όλοι αυτοί τα καταθέτουν στις εμπορικές τράπεζες οι οποίες τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν και με βάση το 10% αποθεματικά για κάθε 10 δραχμές σε καταθέσεις δανείζουν 100 . Παράδειγμα : καταθέτεις εσύ 100 δραχμές, η τράπεζα κρατά στο λογαριασμό σου τις 10 σε περίπτωση που χριστείς μερικές από τις 100 δραχμές σου και δανείζει τις 90. Τώρα εσύ έχεις ένα λογαριασμό που λέει ότι έχεις 100 δραχμές και κάποιος άλλος έχει ένα λογαριασμό που λέει ότι έχει 90 αρά οι δίκες σου 100 δραχμές έγιναν 190.
Οι άνθρωποι που θα δανειστούν αυτά τα νομίσματα θα αγοράσουν κάτι, για αυτό πήραν δάνειο, θα πάρουν ένα σπίτι η ένα αυτοκίνητο η κάτι άλλο. Δίνουν τις 90 δραχμές τους σε κάποιον που με την σειρά του τα καταθέτει σε μια τράπεζα η οποία κρατά στο λογαριασμό του 9 δραχμές και δανείζει τις 81, κάποιος δανείζετε τις 81 δραχμές, αγοράζει κάτι και ο πωλητής με την σειρά του καταθέτει κι αυτός τις 81 στην τράπεζα και κρατά 8,1 στο λογαριασμό του και δανείζουν 71,9.
Τώρα υπάρχουν σε καταθέσεις 100+90+81+71,9=342,9 δραχμές και όλες δημιουργήθηκαν από την τράπεζα πάνω στις 100 δραχμές σου και έτσι παίρνεις 2% τόκο στις 100 και η τράπεζα παίρνει 5,8,12% τόκο σε σχεδόν όλο το ποσό των 342,9 που τελικά γίνονται περίπου 1000 δραχμές.
Οι εμπορικές τράπεζες δημιουργούν από το πουθενά το 90 με 95% περίπου του εθνικού νομίσματος σε κυκλοφορία στην χώρα.
Τα επιπλέον προβλήματα που δημιουργούνται από αυτό το σύστημα είναι πολλά !
1) Βρισκόμαστε να χρωστάμε τα μαλλιοκέφαλα μας στην κεντρική τράπεζα και στις εμπορικές τράπεζες που μας δάνειζαν με τόκο χρήματα που ποτέ δεν είχαν η που αν έχουν κάτι , αυτό είναι το 10% σε αποδείξεις χρήματος που δεν υπάρχει.
2) Μας κλέβει μέσο της φορολογίας η κυβέρνηση νόμισμα για να ξεπληρώσει την κεντρική τράπεζα η έστω την δόση.
3) Έχουμε πληθωρισμό και έτσι χάνουμε αγοραστική δύναμη η οποία μεταφέρεται στην κυβέρνηση και στους τραπεζίτες.
4) Χάνουμε την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Εθνική μας κυριαρχία
5) Γινόμαστε σκλάβοι τους.
6) Βυθιζόμαστε αναγκαστικά στο χρέος όλο και βαθύτερα διότι όταν η κυβέρνηση δανειστεί 1.000.000 δραχμές σε κομμένα νομίσματα και χαρτονομίσματα και υποσχεθεί να επιστρέψει 2.000.000 και μόνο η κεντρική τράπεζα μπορεί να κόβει νόμισμα , όταν έρθει η ώρα να πληρώσει τα 2.000.000 και έχει μόνο το 1.000.000 που θα βρει το άλλο 1.000.000;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Αναγκαστικά θα το δανειστεί με τόκο πάλι και έτσι ποτέ δεν μπορεί να ξεχρεώσει και θα δανείζετε όλο και περισσότερο νόμισμα. Αν προσπαθήσει η κυβέρνηση και ο λαός να αποταμιεύσει ώστε να ξεπληρώσει όλα του τα χρέη το όλο χρηματοοικονομικό σύστημα καταρρέει όπως το βιώνουμε σήμερα στην Ελλάδα.
Τι είναι ο πληθωρισμός;
Οι περισσότεροι έχουν την εντύπωση ότι ο πληθωρισμός είναι η αύξηση των τιμών των προϊόντων!
Λάθος !
Ο πληθωρισμός είναι η αύξηση της παροχής νομίσματος σε μια χώρα δηλαδή το ποσοστό του νέου νομίσματος που τυπώνεται και εισέρχεται στην οικονομία από την κυβέρνηση, την κεντρική τράπεζα και τις εμπορικές τράπεζες.
Όταν ο πληθωρισμός ανεβαίνει σημαίνει ένα και μόνο πράγμα !! Ότι τυπώνουν νόμισμα και μας το χρεώνουν με τόκο.
Όταν κυκλοφορούν 100 δραχμές σε μια οικονομία και αντιστοιχούν σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες στην οικονομία, αν κάποιος έρθει και πετάξει μέσα σε αυτή την οικονομία άλλες 100 δραχμές θα βγει κερδισμένος διότι θα εκμεταλλευτεί την αγοραστική δύναμη των 100 αυτών νέων δραχμών αγοράζοντας τα πάντα αυτή την χρόνια, φυσικά το κέρδος του είναι 100% αν αυτές τις 100 δραχμές δεν τις δούλεψε αλλά απλά τις τύπωσε.
Την επομένη χρόνια όμως θα υπάρχουν 200 δραχμές να κυνηγήσουν την ίδια ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία, άρα βάση του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης όλα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες θα κοστίζουν το διπλάσιο για να μπορέσουν να απορροφήσουν το επιπλέον νόμισμα. Άρα η αύξηση των Τίμων δεν είναι ο πληθωρισμός αλλά η συνέπεια, το αποτέλεσμα του πληθωρισμού.
Λάθος !
Ο πληθωρισμός είναι η αύξηση της παροχής νομίσματος σε μια χώρα δηλαδή το ποσοστό του νέου νομίσματος που τυπώνεται και εισέρχεται στην οικονομία από την κυβέρνηση, την κεντρική τράπεζα και τις εμπορικές τράπεζες.
Όταν ο πληθωρισμός ανεβαίνει σημαίνει ένα και μόνο πράγμα !! Ότι τυπώνουν νόμισμα και μας το χρεώνουν με τόκο.
Όταν κυκλοφορούν 100 δραχμές σε μια οικονομία και αντιστοιχούν σε όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες στην οικονομία, αν κάποιος έρθει και πετάξει μέσα σε αυτή την οικονομία άλλες 100 δραχμές θα βγει κερδισμένος διότι θα εκμεταλλευτεί την αγοραστική δύναμη των 100 αυτών νέων δραχμών αγοράζοντας τα πάντα αυτή την χρόνια, φυσικά το κέρδος του είναι 100% αν αυτές τις 100 δραχμές δεν τις δούλεψε αλλά απλά τις τύπωσε.
Την επομένη χρόνια όμως θα υπάρχουν 200 δραχμές να κυνηγήσουν την ίδια ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία, άρα βάση του νόμου της προσφοράς και της ζήτησης όλα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες θα κοστίζουν το διπλάσιο για να μπορέσουν να απορροφήσουν το επιπλέον νόμισμα. Άρα η αύξηση των Τίμων δεν είναι ο πληθωρισμός αλλά η συνέπεια, το αποτέλεσμα του πληθωρισμού.
www.krimeni-alithia.com
www.krimeni-alithia.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου